Amsterdam is wereldberoemd om zijn historische gebouwen en grachten. De binnenstad van Amsterdam staat sinds augustus 2010 op de Unesco Werelderfgoedlijst.
Ons prachtige grachtenpand dateert uit 1590. Als het kon praten, zou het veel verhalen over zijn eigenaren, huurders en bewoners kunnen delen. Door archiefonderzoek hebben we veel van die mooie verhalen ontdekt en zullen we er enkele op deze pagina delen.
De gracht langs ons gebouw dateert uit het einde van de 15e eeuw. Het stond aan de rand van Amsterdam. Aan de andere kant van het kanaal werden de eerst huizen gebouwd, aan de kant van Hotel Nes waren voornamelijk velden. De eerste huizen aan onze kant waren van hout - in geval van dreigend gevaar konden ze worden afgebroken worden om de vijand te bevechten.
De fundering van ons pand dateert waarschijnlijk uit 1590.
In 1697 bezocht de Russische tsaar Peter de Grote Amsterdam. De burgemeester organiseerde voor hem een banket dat eindigde met een vuurwerkshow op het water voor ons gebouw.
Bron van de foto: Ons kanaal in de winter, schilderij van Jacob Cats - 1783
Vóór 1880 bestond ons pand uit twee aparte panden die eigendom waren van de noraris Jacobus Mulder.
Mulder gaf architect Isaac Gosschalk de opdracht om een plan te maken om de twee gebouwen één te laten worden. Het werk was klaar in 1880, daarom zie je 1880 bovenaan onze gevel.
Bron van de foto: ansichtkaart uit de collectie van Hotel Nes, verzonden voor 1905
Samuel Glasoog, ook bekend als Sam Kingsley, was een bokser die bekend was in de eerste twee decennia van de 20e eeuw. Hij woonde van januari 1930 tot aan zijn dood in juli 1933 in ons pand.
Samuel en zijn vrouw runden hotel 'Kingsley', dat heel dicht bij ons gebouw lag; op nummer 121.
De laatste jaren van zijn leven was Samuel blind, mogelijk als gevolg van een blessure opgelopen in zijn bokscarrière. Zijn naam was Glasoog wat zich vertaalt naar "glazen oog" ...
Bron: Tijdschrift De Revue der Sporten, 8 september 1924
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd een deel van ons pand verhuurd aan Heinrich Deckstein, een Duitse man, en zijn joodse Nederlandse vrouw Betje Schaap. Ze runden een pensioen vanaf 1934 en verhuurden kamers aan joodse mensen die op de Waterlooplein-markt werkten.
Op de begane grond was het kantoor van Arie de Vries, een makelaar uit Den Haag. Toen De Vries werd ontboden om zich in Duitsland te melden voor werk weigerde hij en dook met zijn driejarige dochter onder op de zolder van ons pand.
"De man die Göring heeft opgelicht" - meestervervalser Han van Meegeren kocht ons pand in 1944 van Arie de Vries. Na het overlijden van Van Meegeren in 1947 verkochten zijn erfgenamen het pand terug aan De Vries.
In 1952 huurde Gosling Dijkstra het pand en startte hotel Bego. De naam was een combinatie van de voornaam van zijn vrouw en hemzelf; Berta en Gosling.
In december 1957 werd het hotel verkocht en werd het hotel 'Warner'.
In 1964 kwamen de Beatles naar Nederland en logeerden in het Doelen Hotel dat nog steeds aan de overkant van ons hotel ligt. Toen de pers erachter kwam, hadden ze alle kamers aan de gracht in hotel Warner geboekt, zodat ze de beste foto's van de Beatles vanuit hun raam konden maken.
In 1985 kochten Elias Shaya en zijn moeder Hanina Shaby het gebouw van de heer Warner, herbouwden en verbouwden het en ontwierpen de huidige indeling. Hotel Nes opende haar deuren in april 1988 en wordt momenteel gerund door de zonen van Elias en Esther Shaya.